Jak uniknąć podatku od darowizny?

Państwo coraz głębiej sięga do naszych kieszeni, w poszukiwaniu dodatkowych pieniędzy. Niestety, zainteresowane jest także naszymi osobistymi finansami i prezentami, jakie sobie wręczamy. Obdarowywanie się, jest wpisane bardzo głęboko w polską tradycję. Prezenty, dajemy sobie, w każdej ważniejszej okoliczności życiowej: z okazji chrztu dziecka, pierwszej komunii czy wesela. Niestety, od darowizn i to niezależnie od ich formy (gotówka czy prezenty) powinniśmy odprowadzić podatek. W przypadku prezentu mamy obowiązek dokonać jego wyceny według wartości rynkowej. Nie warto znacząco zaniżać ceny. Urząd skarbowy ma prawo ja zakwestionować, dokonać samodzielnej wyceny, a jeśli różnica będzie znacząca obciążyć nas kosztami wynagrodzenia biegłego. Istotnym warunkiem obwarowania prezentu podatkiem, jest stopień pokrewieństwa między obdarowanym a darczyńcom.

W polskim prawie funkcjonują trzy grupy podatkowe. Pierwsza z nich to najbliższa rodzina: małżonkowie, zstępni, wstępni, rodzeństwo, pasierb, ojczym i macocha, teściowie, zięciowie i synowe. Zstępni to pokolenie następujące po nas: syn, córka, wnuki i prawnuki. Wstępni to nasi rodzice i dziadkowie. Z grupy tej wydziela się dodatkowo tzw. grupę 0, z której wyłączeni są nasi powinowaci czyli teściowie, zięć i synowa. W grupie 0 państwo dopuszcza całkowicie nieopodatkowane darowizny, pod warunkiem zgłoszenia ich do właściwego urzędu skarbowego. Najpóźniej pół roku od jej przyjęcia musimy zgłosić na druku SD Z2, jaką kwotę otrzymaliśmy. Tylko w dwóch przypadkach, jesteśmy zwolnienie z obowiązku zgłoszenia: jeśli przekazanie majątku, nastąpiło na podstawie umowy zawartej przed notariuszem lub gdy wartość podarowanego majątku nie przekroczy nieco ponad 9600 zł. Jeśli zaniechamy zgłoszenia, zostaniemy obciążeni podatkiem bez zastosowania ulgi. Jak najszybciej poinformujmy urząd właściwy dla miejsca zamieszkania obdarowanego. Tylko w dwóch przypadkach, jesteśmy zwolnieni z obowiązku powiadamiania urzędu: jeśli darowizna nastąpi w drodze sporządzenia aktu notarialnego lub jeśli jest niższa niż 9637 zł. Sporządzenia aktu, związane jest zwykle z darowizną nieruchomości, a w właściwy więc zawiadomienia dokona notariusz, jako płatnik podatku.

Z nieco inną sytuacją będziemy mieć do czynienia, jeśli darowizna nastąpi w pomiędzy członkami drugiej grupy podatkowej. To także nasza rodzina, ale już nieco dalsza: ciocie i wujowie, siostrzeńcy i bratankowie, małżonkowie naszego rodzeństwa, zstępni i małżonkowie pasierbów, współmałżonkowie innych zstępnych. Bardzo często, zwyczajowo, traktujemy ich jako naszą najbliższą rodzinę, tymczasem prawo podatkowe dopuszcza, że w ich przypadku mogą nas obdarować (i wzajemnie, my ich) tylko kwotą nieco wyższa od 7 tysięcy. Trzeba podkreślić, że mówimy tu o kwocie łącznej, czyli takiej, którą otrzymamy w ciągu pięciu lat. Łatwo zauważyć, że jeśli okoliczności nam się zbiegną: wesele, chrzciny itp. błyskawicznie przekroczymy tą kwotę. Niestety, jesteśmy wówczas obciążeni podatkiem. Darowizna zawsze wiąże się z faktem, że czyjś majątek się zwiększa. Warto przestrzegać zasady, obdarowywania się w gronie najbliższej rodziny. Czasem drobne nieporozumienia miedzy matką a córką, owocujące obdarowaniem zięcia.

Prowadzi to do wielu problemów, choć pozornie wydaje się, że pieniądze trafiają do tego samego gospodarstwa domowego.